museum kennemerland
Ik heb op 25 juni 2017 het museum Kennemerland bezocht met een vriendin. Het museum is in Beverwijk. In het museum zie je veel van het verleden van Beverwijk en Velsen. Daarom word dit museum ook wel het huis van geschiedenis genoemd. Het museum heeft verschillende tentoonstellingen van het verleden, dus er komen steeds in een periode een nieuwe schilder, beeldhouwer enz. Toen wij daar waren was er een tentoonstelling over de schilder-tekenaar Sipke van der Schaar
Sipke Van der Schaar
Sipke woonde en werkte bijna 20 jaar in Velsen, Beverwijk en Heemstede. In die tijd Schilderde en tekende hij het landschap van Beverwijk, Velsen en Wijk aan Zee (Kennemerland). Het strand en de duinen Inspireerde hem om dat te gaan schilderen of tekenen.
zijn werk is vrijwel in geheel in eigen bezit. Maar dankzij medewerking en speurwerk van zijn kleinkinderen is er een tentoonstelling samengesteld van werk dat nog nooit in het openbaar is getoond.
Dit is een ''werk met sloot' het is met olieverf gemaakt. Het is in de omgeving van Amsterdam. Rond 1912-1914 woonde de familie Van der Schaar in Sloten vlakbij Amsterdam. Hier heeft Sipke de Slotervaart geschilderd.
Hier is een van de kunstwerken van Sipke Van der Schaar. Hier zie je paarden op een heldere stranddag in Wijk aan Zee, het is met olieverf gemaakt. Dit schilderij is gemaakt in 1950 toen Sipke 71 jaar was. Het is een van de schilderijen van de serie werken van het gedeelte van wijk aan zee waar niet opgebouwd was
Op deze foto zie je de familie van Sipke Van der Schaar, de baby in het midden is de oudste zoon Herman Van der Schaar. Deze schilderijen zijn allemaal gemaakt van olieverf.
Hier op dit schilderij zie je de oudste zoon Herman Van der Schaar, hij werd in 1908 geboren en was op dit schilderij 3 a 5 maanden oud. Sipke gebruikte voor dit kinderportret heldere kleuren geen donkere kleuren. Er was gedurende die jaren een paleisrevolutie aan de gang in de schildervereniging waarvan Van der Schaar lid was.
Sipke van der Schaar had zijn hart verpand aan de Algerijnse woestijnstad Ghardala. Het is een oude knooppunt van oude kamelenroutes. Hij heeft deze stad bezocht in 1904, 1905 misschien 1910 en hij is 1934 weer ernaar toe gegaan.Toen hij deze potlood tekening maakte was het voor de eerste keer in deze woestijnstad. Hij heeft talloze malen verschillende putten weergeven. Tijdens de lange tocht door de Sahara had hij ongetwijfeld erge dorst gekregen. Een put gevuld met water was een levensbelang
Kinheim tapijten
Hendrik Godefridus Polvliet startte op 1 september 1910 aan de zeestraat 104 in Beverwijk een tapijtknoperij genaamd Kinheim. Binnen 10 jaar kreeg het bedrijf een grote bekendheid doordat de tapijten een hele goede kwaliteit hadden en er stonden mooie vormen op de tapijten zelf.
De grootte van een tapijt bepaalde ook hoeveel meisjes eraan werkten bijv. een klein kleed of een kussen werd gemaakt door 1 meisje een groot tapijt werd gemaakt door 8 a 10 meisjes. de ''meisjes'' waren van de leeftijd 15 tot 60 jaar.
In 1926 kreeg de handtapijtknoperij een nieuwe naam namelijk de Koninklijke Handtapijtknoperij Kinheim, het bedrijf kreeg steeds meer aandacht van de pers waarbij de bedrijfsnaam vaak voorkwam. Ook veel grote maatschappijen, die niet op geld hoefden te letten, gaven opdrachten aan het bedrijf om tapijten voor hun te maken omdat de duurzaamheid en de ontwerpen van verschillende kunstenaars ver boven die van andere tapijknoperijen uitstaken.
een paar bekende ontwerpers van de ontwerpers zijn: Jac. van den Bosch, C.A. Lion Cachet, Theo Nieuwenhuis en Dirk Verstraten.
in 1942 werd Corn. van den Brink uit Hilversum de nieuwe eigenaar van het bedrijf, hij maakt zelfs uitbreiding. maar de handgemaakte tapijten werden te duur dus het bedrijf ging in 1973.
De heer Mastenbroek, de laatste eigenaar van het bedrijf kreeg fotoboeken van de fabriek, foto's van verschillende objecten en van de locaties waar de tapijten zich bevonden (kantoren, gemeentehuizen, paleizen enz). Daarnaast kreeg hij ook een groot, bronzen bord met de naam van de knooperij. Dit zat vroeger op het toegangshek.
in het museum zelf zag je ook een orgineel weefgetouw waarmee ''de meisjes'' de tapijten maakten. Het tapijt op de foto hierboven is gemaakt in 1930 de ontwerper van deze tapijt is onbekend.
overig
Zo was de keuken vroeger. Hier werd gekookt gewassen gespoeld en zelfs werden hier dieren geslacht. Het eten werd in de kelder bewaard. De vrouw des huizes bewaarde de sleutel van de kelder en controleerde de voorraden.
Wij vonden ook dit bordje met straat ''Plesmanweg'' in het museum.
Dit is een Friese stoeltjesklok beschilderd met olieverf.
Mening
wij vonden het een leuke en interessant museum. We kwamen in dit museum meer te weten over de geschiedenis van Beverwijk, Velsen en Wijk aan Zee.
Maak jouw eigen website met JouwWeb